Σαν να ερρίφθη ένας κύβος

Μέσα από τον ανταγωνισμό των προϊόντων ξεφτιλίζομαι και εγώ
Πέντε - δέκα σημεία..
Πάρετε….πάρετε…
Οι επαναληπτικές παίζουν σε καλούς ρυθμούς..
Διατηρώ την πάλη των πιο αντίξοων μου αισθημάτων
Είναι ένα παιχνίδι των δακτύλων μου
Ατσαλάκωτο το εγώ μου με αποχαιρετά
Η έπαρση γονυπετής σκύβει εμπρός μου
Τι να την κάνω?
Με έχει εγκαταλείψει….
Είσαι βέβαιος καθώς εσύ ταλαντεύεσαι
Στης νύχτας την μαύρη σκεπή, είσαι βέβαιος
Ότι τα ανέκφραστα λόγια της ψυχής σου..
Θα στερεώσουν τους κύκλους της γης?
Μεταφέρω την πραγματικότητα…
Στους μακρινούς δρόμους των δικών μου γαλαξιών
Έρμαιο στην άψα της νιότης..περίμενα αδημονώντας
Το δείγμα της επιστρατευμένης σου ονείρωξης
Είναι ένα παιχνίδι των δακτύλων μου
Εκπλήσωμαι γιατί ακόμα δεν τα έχω καταφέρει..
Πρέπει να μιλήσω..
Κουράστηκα να παραμένω σιωπηλή
Παράξενο μου φαίνεται τούτο το μυστήριο
Θα ήθελα να ήμουν πάλι ακμαία
Όπως τότε που αγνοούσα το αδύνατο
Τότε που δεν είχε σκοτεινιάσει η ψυχή μου
Από τα μεγάλα παράθυρα έμπαινε το άσπρο φως
Κατείχα την απλότητα
Τότε που το στημόνι της ζωής ύφανε υφάδι
Ανεξέλεγκτων συμπτώσεων
Παρορμητικές ελπίδες
Υπεραπλουστατεύμενα σχέδια…χόρευαν εμπρός μου
Χορούς κυκλωτικούς…σαγηνευτικούς
Ζητώ τα ποσοστά της καρτερικότητας σου…
Ασπάζομαι τα λόγια σου..
Τον Σεπτέμβρη…είχα διάρκεια ωρίμανση

Ακόμα μια φορά σε είδα μόνο…
Η μαργαρίτα…τι κάνει?
Η μαργαρίτα…α..έχει φορτωθεί
Τα δύσκολα όνειρα του φανταστικού!!!
Είναι ένα παιχνίδι..
Είναι .. να ένα ερώτημα
δεν έχετε απωλέσει όλη σας την
αθοώτητα?
Ελπίδα