Παρασκευή 4 Απριλίου 2008

πράσινη ομίχλη

Γύρισε και την κοίταξε...δέντρο χα..χα..χα! ακου δεντρο...
γέλα του λέει γέλα ακούς?...γέλα
Μου χάρισες ένα τραγούδι και ένα ποιήμα
είναι μέσα στήν καρδιά μου κλεισμένα για πάντα
μόνο για μένα...δικά μου
είμαι πλούσια...πετάω προσγείωσε με...προσγείωσε με
Είμε κολλημένος απάνω σου...
θέλω να σε γεμίσω με φιλιά παντού...
βγήκα από την μοναξιά και ...άκου ας τον ήλιο να με βάψει με το φώς του.
Δεν μ' αρέσουν τα χρώματα μου αρέσει το άσπρο το λαμπρό άσπρο...μόνον αυτό
έλα κράτα μου το χέρι πάμε στό κτήμα μαζί
... έπαθα ζημιές ΄κάηκαν τα δέντρα...άκου την νύχτα μας μιλάει
μόνον την νύχτα οι εραστές γελάνε...ακου το γέλιο τους
Σ' αγαπώ ειναι αλήθεια
ήρθε το όνειρο να ξαποστάσει πάνω στα κλαδιά..

Δεν υπάρχουν σχόλια: