Μάτια ονειροπόλα...

Παρακαλώ στείλτε τον ήλιο
να μου κάψει τα δάχτυλα
το φώς του φεγγαριού το στόμα
την άγρια θάλασσα στά βάθη της να πέσω
να πάψω να ανασαίνω
για να αναδυθώ ξανά
στο άσπρο φώς που περιβάλλει τους ορίζοντες
το μαργαριταρένιο...
λευκόχρυση φιγούρα φλόγας
να δω τις ακτές ξανθές
τους γλάρους να γεννούν ταίρι -ταίρι
τα άσπρα όνειρα ερωτευμένων αστέρια γεμάτα
παιδιά να τριγυρνούν ανάμεσα
σε ξέγνοιαστα παιχνίδια καλοκαιρινά
υγροί ποταμοί καθάριου νερού
με καταχνιά βαμμένο...να με περιβάλλουν
να δω την γη αρχόντισσα
ντυμένη με λούσα εκθαμβωτικά
αλαζωνικά βουνά σκουρόχρωμα
ρεματιές φαράγγια...
διαμάντια να στολίζουν τον ορίζοντα
πυργωτές κατοικίες χωρίς αμπάρες
ηλιοτρόπια να κοιτούν κατάματα την κάψα του καλοκαιριού
να δω εσένα -εσένα αγαπημένε μου
τα μάτια σου τα μελαγχολικά
να με κοιτούν με πόθο...
Ελπίδα