Αινίγματα...

Σαγινευτικές νότες ξεγνοιασιάς
μ΄αγκάλιασαν με χάρι
γέμισαν άλικο χρώμα το πρωινό στερέωμα
ρωμαλέος έρωτας τις έχει εκσφενδονίσει
περιπλανούνται - οδεύουν
πρός τις πεδιάδες της καθάριας μουσικής
μοιάζουν με αυλές σπιτιών
διάσπαρτες ασπάλαθα...λουλούδια γιασεμιά
ευωδερά...
γλυκά μειλίχια
σκεπάζει η ζέστη τις πευκοβελόνες
την μεσιμεριανή σιωπή ανασαλεύει
συννεφιάζει.....
ιντερμέδιο παρεμβάλλει τις σταγόνες της βροχής
από τις στάμνες της ανάστασης
που με βία τις κομμάτιασε το έθιμο τ' απρίλη
ξεχύθηκαν αινίγματα!!
με ακολοθούν ...έφιπποι αναβάτες
αρματωμένοι ανδρείοι...μεταλλοφόροι με κυκλώνουν
χαοτικό βάραθρο η μοναξιά
ηττήθηκα....
σαρωτική σαν καταιγίδα με παρέσυρε
επιβλητικά παλάτια τα μάτια σου
ξάστερα κοιτούν
μ' αναρριγούν όπως τα αντικρύζω
ρωγμές επικίνδυνες τα λόγια σου...
κοντά μου φτάνουν
ρουφούν τις μυρωδιές του αγέρα...
παίζουν παιχνίδια με το φώς
το άσπρο φώς!!!
τα αινίγματα που τον νού σκοτείνιασαν νικούν
σ' αγαπώ μην μ' αφήνεις...άγγιξε με...
Ελπίδα