Σε χαιρετώ μέσα
από τα ανοιχτά παράθυρα της άνοιξης
που χρώματα πορφυρά σου στέλνει
και ριπές ουράνιου τόξου να σε περιδένουν
στα άσπρα χέρια βότσαλα
μαζεύονται απλώνουν...
κάποια μοίρα μαγική σφιχτά δένει τον κόμπο
ασυλλόγιστες ελπίδες έσπειραν οι ροδοδάφνες
άνθη απαλά....
κοίταξε μα φύγε τώρα!!!
απο το βαθύ μονοπάτι της μοναξιάς
οι σειρρήνες ψέματα σπέρνουν
με χάρι σε καλούν
στων άστρων το λαμπύρισμα σε πηγαίνουν..
Ελπίδα
Παρασκευή 18 Απριλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Προτείνω να κάνετε θετικές σκέψεις ..
Δημοσίευση σχολίου