Μαγισσες

Μάγισσες τα όνειρα μου κατέκλυσαν
της ζωής την συνέχισει να μάθω ζητάνε
το μέλλον να μάθεις δεν θέλεις?
λευκοντυμένες οπτασίες.....
σκούρο το βλέμμα καταγής σύρετε με ένοια
του αύριο τα μελλούμενα διστάζω να μάθω
γιατί της νύχτας τα χαμόγελα χάνονται
στον απογευματινό ορίζοντα..οπως γέρνει η μέρα
δεν αναζήτησα την χίμαιρα οχι
της μέρας το φως ψάχνω να ζήσω
σε κελιά φυλακής τον ήλιο δεν κλείνω
μια μέρα άσκεπης χαράς να γευτώ
στην γη πατώντας τα πόδια ορθώνω
άσπρα σεντόνια να απλώσω
ανάμεσα στα ηλιοτρόπια
την εφήμερη μέρα που μ' ανήκει δικιά μου να κάνω
αγάπες να ζήσω φιλιά ζεστά ν' ανταλλάξω με πόθο
λευκά τριαντάφυλλα καταγής να φυτέψω!!!
πρίν βραδιάσει η μέρα και το όνειρο σβήσει
όχι δεν θέλω το μέλλον να μάθω
στις στοιχιωμένες νύχτες την πόρτα σφαλίζω...
Ελπίδα