Πριβέ ανωνυμίας

Σκλαβωμένος μάτια μου είσαι
σε μια ζωή ηλεκτρονική παγιδευμένος
δέσμιος...
φιλιά χάδια ζητάς
στήθη να προβάλουν στην οθόνη
τρυφερά χαιδεύεις με την ματιά σου
σαν πουλιά που τρόμαξαν
και πέταξαν οι αναστεναγμοί σου
χωρίς διέξοδο εγκλωβισμένοι
στου πόθου το ανεκπλήρωτο ταξίδι στέκουν
της πίστης χτύπησε η καμπάνα
μα όλοι απόντες από την σύναξη
γυρεύομε στην δικιά μας φυλακή
ταξίδια ηλεκτρονικής ψευδαίσθησης
να πλανηθούμε...
ρευστά υγρά κυλούν
ανακατεύονται με όνειρα που έχουν ξεστρατίσει
εύπλαστες ελπίδες γέλια σχήματα
στο πληκτρολόγιο γραμμένα
χέρια αγκαλιάς ζητάμε
μόνοι μες το πλήθος
ο καθείς εγκλωβισμένος
στο δικό του πριβέ ανωνυμίας
στον άγνωστο εαυτό μας
απελευθέρωση ζητάμε..
Ελπίδα