Σεβάχ των ψευδαισθήσεων

Της νύχτας τα μαντέματα
της θάλασσας τα ψέματα

Μέσα στης φαντασίας την ψευδαίσθηση
τα κύμματα λικνίζονται χορεύουν
χάδια και φιλιά μου στέλνεις
απο της ανατολής τ' άγνωστα μέρη...

ρίξαν τα πέπλα τους οι μοίρες
στων κυμμάτων τον αφρό
όνειρα γαλάζια σου προσφέρουν
άγνωστε Σεβάχ των παραισθήσεων

έφερα τα ακροδάχτυλα στα χείλη
τα άγγιξα με συλλογή
νότες αγάπης μακρυνές απ' την κιθάρα σου
παίρνουν χρώμα και ζωή..

τίς μνήμες κάνεις τραγούδι νοσταλγικό
γαλανά - άσπρα - ρόδινα
κουρελάκια τα όνειρα
κάνουν αλλιώτικο τον κόσμο φωτεινό

τα μάτια μου πέφτουν στίς γραμμές
που έγραφα πριν λίγο
γοητευμένη ανακάθησα
στης αμηχανίας το μοτίβο
για να σκεφτώ τις ζεστές σου τις πλευρές

κουβέντα αρχινισμένη
στο άσπρο βυθισμένη..
Ελπίδα